Friday, December 30, 2005
Sumer's Radiology Site nominated for following categories in Annual Medical Weblog awards
The second annual Medical Weblog Awards! These awards are designed to honor the very best in the medical blogosphere, as decided by the readers of these fine medical blogs.
It's been another year filled with explosive growth, stirring debate, and excellent writing -- in a number of fields. Sumer's Radiology Site has been nominated in following categories. Sumer's Radiology Site is the only weblog to be nominated in three categories!! Thanks to all readers and visitors...
-- Best Medical Weblog
-- Best Clinical Sciences Weblog
-- Best Medical Technologies/Informatics Weblog
Click here to see the other nominees
Please note-Polls will be open from Tuesday, January 3, 2006 and will close at midnight on Sunday, January 15, 2005 (PST).
I ll put up the link shortly...
Image Quiz-GIT
Image Quiz
A 38 year old woman presented with dyspepsia. A Barium swallow was done. What is the diagnosis?
Answer-Sliding Hiatus Hernia
Winners-Jon Mikel, Sharon, Alireza, K Sudhakar
Leave your answers in the comments section. The correct answer and winners will be published on the site next week.
COPYRIGHT (SUMER)
Monday, December 26, 2005
Ultrasound in Ascariasis
Radiology Upcoming events from India
Tradisyon ng Pasko sa Pilipinas
Taon taon ginagawa natin yan at di tayo nagsasawa. Totoong tayong lahat ay nakaranas ng hirap sa kabuhayan nitong mga nagdaang taon(maliban na lang sa mga kongresman at senador) pero ang pagdiriwang at mga piging ay hindi natin kinaliligtaan, manapa'y lagi nating pinaghahandaan, sukat ang tayo'y magipit sa mga susunod na panahon.
Kaya nga tayong mga Pilipino ay itinuturing na isa sa pinakamasasayang tao sa buong mundo. May angkin tayong katangian na magsaya sa gitna ng mga pagdarahop, at ito'y hindi natin isinisisi sa ating katangiang pagwawalang bahala. Siguro talagang kailangan natin ang mga kasiyahang ito lalo na sa eksaktong pagtatapos ng taon. Sa kabila ng mga hirap at paghihikahos na dinaanan natin sa loob ng isang taon, kailangan natin ng mga pagdiriwang na makakapawi sa ating mga paghihirap. Iniaaatas ng ating "subconscious" ang pagdiriwang upang mabalanse ang ating mga kalungkutan sa buhay, kung hindi'y maaaring marami sa atin ang maaaring maging "neurotic". Yan ay sang-ayon na rin sa "psychoanalysis" ni Sigmund Freud.
Ako mismo, na sa ngayon ay wala ng regular na trabaho, ay naghanda rin ng mga tradisyunal na pagkaing Pilipino noong nakaraang Noche Buena. Sa aming hapag kainan ay nakahanda ang isang bilaong biko, isang Pamyestang hamon, isang kaldero ng menudo, mainit na kanin, at isang palayok ng mainit na tsokolate. Walang Keso de Bola dahil mahal, walang mga ubas dahil ang mahal din, at wala ding Fruit Cake dahil ang mahal din.
Ipinagdiriwang ko ba ang kapanganakan ng panginoong Hesus sa araw ng Pasko? Hindi, dahil hindi naman talaga ipinanganak si Kristo sa petsang Disyembre 25. Sa katunayan kahit bali-baliktadin mo man ang Bibliya ay wala kang makikita na may binanggit na petsa ng Pasko, at wala ding binanggit na Haring Gaspar, Melchor at Baltasar na dumalaw sa sanggol na si Hesus sa Bethlehem. Ang nakasulat lamang sa Bibiliya ay dinalaw si Hesus ng "mga haring mago". Hindi binanggit kung ilan sila o ano ang mga pangalan nila.
Kung gayon bakit ako naghanda ng mga pagkain? Una ay may inaasahan akong mga bisita. Pangalawa'y upang maidaos lamang ang tradisyon ng paghahanda at pagsasalu-salo tuwing Noche Buena sapagkat ito ay kinagisnan ko na sa aking mga ninuno at ayaw ko namang sa aking henerasyon ito magtatapos. Tunay na nakakalungkot na mundo ang walang mga tradisyon.
At syempre, naghanda ako dahil masarap kumain sa Noche Buena na kasama ang lahat ng iyong mahal sa buhay, dahil ito na lang yata ang okasyon na libre kaming magkakapatid lahat sa mga trabaho.
Maligayang Bagong Taon sa Inyong Lahat.
Sunday, December 25, 2005
Which speciality are you best suited?
Algorithm on Which speciality is best for you
via Clinical Cases and Images - Blog
Thursday, December 22, 2005
Few Important Questions in Obstretics For MD Radiology Examination
- Role of USG in IUGR.
- US in diagnosis of ectopic pregnancy.
- Imaging of placenta and Grading of Placenta.
- Alimentary Tract lesions diagnosable in-utero.
- Role of US in 1st trimester bleeding.
- Radiological finding in IUD.
- Molar Pregnancy.
- Describe fetal circulation and discuss the high risk obs application of color doppler.
- Congenital brain abnormalities.
Keep studying!! Leave your queries in comments section and any suggestions are welcome.
Corpus callosum-Relationship to Acdemic performance
Handling a neonate for radiograph-needed or not needed?
Tuesday, December 20, 2005
About Sumer Sethi
Check out-
About Sumer Sethi
http://www.sumersethi.blogspot.com
Possible Hazards of marrying a Radiologist
"I’ve explained that a technician takes the
X-rays and a radiologist interprets the studies. I’m never fully
convinced my audience gets the point, however"
"When watching
television or a movie with your radiological significant
other, are X-ray films always hung backward or upside-down?"
"Then there are those situations, such as on an airplane, when
the dreaded question is posed: “Is there a doctor on board?”
Our spouses face the age-old dilemma: Does a radiologist
count? Should they wait to see if a “clinical” physician steps
forward before they decide? Should they ask the flight attendant
if there is a multislice CT or state-of-the-art MR on board
before they commit to volunteering?"
"My husband will sometimes point out animals and inanimate
objects in clouds, which just look like, well, clouds to me. He
tells me that he often sees animals, people, etc. in stomach and
colon contents while reading CT scans."
Monday, December 19, 2005
Nasa Puso ang Cubao
Hindi na yata mawawalan ng tao sa Cubao, lalo na ngayong mag-papasko, lalong dumami ang mga mamimili. Para sa akin, isa sa mga alternatibong lugar ang Cubao kung ikaw ay naghahanap ng murang bilihin. Una maraming tindahan ng ukay-ukay dito, pangalawa, madaling puntahan, pangatlo walang gaanong trapik (di tulad ng Divisoria at Quiapo na nagmismistulang parking space ang mga kalsada tuwing magpapasko dahil sa sobrang trapik), at panghuli madaling magpapara dito ng taxi (di tulad sa Greenhills, Makati, o Mandaluyong)
Kanina, hinatid ko ang aking bayaw sa Araneta Center Bus Terminal dahil uuwi na siya sa Calbayog.
Hanggang ngayon ang Bus Terminal sa Cubao ay di pa rin nagbago, atip na yero pa rin ang bubungan, at sapak pa rin sa tao. Ito ay sa kabila ng maraming modernong pagbabagong naganap sa Cubao(tulad ng Gateway Mall), sa nakalipas na taon.
Grabe ang daming tao sa terminal, yung iba kagabi pa lang ay naghintay na doon pero sa malas ay talagang punuuan ang mga bus. Ang kanilang mga bagahe ay nakatambak na sa mga dinadaanan. Dangkasi ang daming pasahero nagpareserba ng tiket noong nakaraang buwan pa. Ganyan pala ang teknik upang hindi maabala sa pagpila at paghintay ng bakanteng upuan. Ang daming naghihintay na pasahero sa terminal. Karamihan sa kanila ay wala pang tiket dahil maraming nagpareserba isang buwan pa ang nakakalipas.
Mabuti na lang habang naghihintay kami kanina ng naka-iskedyul na bus, mayroong isang pasahero na nagkansela ng kanilang reserbasyon kaya ayun madali naming binili yung tiket niya. Ang presyo ng pamasahe sa Calbayog ay 890 pesos, libre na ang sakay ng Ferry sa Matnog. Ang bus kasing patungong Bisaya ay kailangang tumawid ng San Bernardino Strait sa pagitan ng Matnog, Sorsogon at Allen, Samar. Sumasakay ng Ferry yung bus at tinatahak ang dagat. Pagkatapos niyang bilhin ang tiket, bumili ang bayaw ko ng isang malaking lata ng biskwit para ipasalubong sa kanyang pamilya, tapos sumakay na siya at nagpaalam na kami sa isa't-isa. Ang karaniwang pasalubong sa mga lalawigan sa Bisaya ay ang mga balde baldeng lata ng biskwit na ito. Ewan ko ba pero parang lagi akong nabibilaukan kapag kumakain ng ganitong biskwit. Pero paborito yata ito ng mga kababayan nating bisaya dahil laging ito ang nakikita kong bitbit nila pag uuwi ng kanilang lalawigan.
Ayan, palabas na ng terminal ang bus na sinakyan ng aking bayaw. Von Boyage, este Bon Boyage, hehe wrong speling.
Ako naman lumibot-libot muna sa terminal upang kumuha ng mga litrato, kaya lang sinita ako nung gwardya at ang sabi ay bawal daw ang kumuha ng mga larawan. Mabuti na lang nakunan ko na kaya ang sabi ko na lang ay "pasensya na po at maligayang pasko na rin sa iyo brod".
Yung gwardiya habang nagtutungayaw na bawal daw kumuha ng larawan. "Hoy bawal yan" ang sabi niya sa kin.
Nung humingi ako ng paumanhin ay nagsabi siyang ayos lang daw, basta wag ko na uulitin. Para bang nung sinabi niya sa kin yon ay para akong batang paslit na gumawa ng kasalanan na di ko na dapat muling gawin. Tapos lumayo na ko sa kanya para kumuha uli ng larawan, sa dakong di na niya ako mapapansin.
Maligayang Pasko sa Inyong Lahat.
Saturday, December 17, 2005
Chest X-Ray in ICU setting
Joel E. Fishman, MD, PhD; Steven L. Primack, MD
Thursday, December 15, 2005
GUIDELINES ON HOW TO OR HOW NOT TO WRITE A RADIOLOGY REPORT
The term “is evidence of...” should only be used for findings which are inferred and not directly observed. E.g., “No evidence of portal venous hypertension”. Conversely, it is inappropriate to say “no evidence of pleural effusion”, since the phrase “no pleural effusion” is preferable.
Avoid the adjective “significant”. E.g., “No significant adenopathy” – does this mean there is insignificant adenopathy?
Use the active rather than the passive tense. E.g., “The pancreatic head mass obstructs the common bile duct”, rather than “The pancreatic head masses causes obstruction of the common bile duct”.
The phrase “cannot be excluded” should be avoided as far as possible; it is a grammatically undesirable double negative, and is used differently by radiologists. E.g., stating “spiculated 4 cm lung mass, bronchogenic carcinomas cannot be excluded” when the actual intended meaning is “spiculated 4 cm lung mass, bronchogenic carcinoma is likely”. When a diagnosis is mentioned, but considered unlikely, other options are to state “x is a remote possibility/consideration” – this expresses the intended meaning without using an unwieldy double negative.
And many more practical points--
FULL ARTICLE -
http://www.radiology.ucsf.edu/instruction/abdominal/ab_handbook/02-ReportGuidelines2.html
Wednesday, December 14, 2005
Pelvis CT in upper abdominal malignancy in children-is it a justifiable practise
Gnanasambandam S, Olsen OE
Radiology Department, Great Ormond Street Hospital for Children NHS Trust, Great Ormond Street, London, WC1N 3JH, UK, olseno@gosh.nhs.uk.
Monday, December 12, 2005
Why less women are opting for Radiology-RSNA News
Saturday, December 10, 2005
Role of contrast enhanced sonography in active bleeding
Wednesday, December 7, 2005
Chest X-ray (CXR) teaching files
Medical Litigation issues and Mammography
Full article at-
Eur J Radiol 2005 Nov 28; [Epub ahead of print]
Tuesday, December 6, 2005
Med School Curriculum
Excellent thoughts here-
http://medrants.com/archives/2005/12/06/further-thoughts-on-doctoring/
Saturday, December 3, 2005
Virtual Bronchoscopy
Virtual Bronchoscopy: Accuracy and Usefulness—An Overview
W. De Wever MD, , J. Bogaert MD, PhD and J.A. Verschakelen MD, PhD Department of Radiology, University Hospitals Gasthuisberg, Leuven, Belgium.
Thursday, December 1, 2005
Imaging in Oncology-New horizons
PET/CT in oncology—a major advance
K. Wechalekar, B. Sharma and G. Cook
Keywords: 18F-fluorodeoxyglucose; Positron emission tomography/computed tomography (PET/CT); Oncology
Residents are learners FIRST..
The AAMC initiated the development of the compact to re-focus attention on the primary goal of U.S. residency training-physician education-following the ACGME's imposition of restrictions on resident duty hours in 2003. The compact, which will be sent to all residency programs directors and their institutional sponsors this month, articulates the three core tenets of graduate medical education:
- Residents are, first and foremost, learners
- Residents must learn in clinical settings that embody the highest standards of medical practice and patient safety
- Residents' well being must be a high priority.
Read the full text here-
Medical Education is Core Focus of Landmark Compact for Residents and Faculty
As expected Doctors say sonography should be done by sonographers not actors!
DOCTORS have warned Tom Cruise to stop carrying out ultrasound scans on his pregnant fiancee Katie Holmes...
Full Article on-
mirror.co.uk
Wednesday, November 30, 2005
Kumain Sa Ma Mon Luk at Bumili ng Ponograpo
Kaya nga lang may kung sinong tarantado ang nagkalat ng balita na karne daw ng pusa ang laman ng siopao, kaya tuloy mayroong ilang kliyente ang ayaw ng kumain nito. Sa palagay ko naman ay sinuri na ito ng Department of Health o DTI kasi di naman ito magtatagal sa negosyo ito kung pusa nga ang laman. Mahilig talaga ko sa siopao kaya masasabi kong pinakamasarap ang siopao (pati na yung sarsa) sa Ma Mon Luk. Ngayon kung talagang pusa nga ang siopao sa Ma Mon Luk, kakain pa ba ako? Hmmm...masarap pala ang pusa.
Medyo may kakulangan nga lang sa kalinisan ang restawrang nito, ang mga kisame ay may mga agiw na, at ang mga bentilador na nasa kisame ay antigo na at bihirang linisin. Sa mga dingding naman nakakwadro ang istorya ni Ma Mon Luk, kung paano siya nagsimula sa negosyong ito, at kung paano ito lumago.
Si Ma Mon Luk (litratong kuha 1945), habang nagbibigay ng donasyong tulong sa kapatid ng bayaning Andres Bonifacio, si Espiridiona. Si Ma Mon Luk ay nagmula sa mahirap na pamilya at naging mayaman dahil sa kanyang imbensyong mami. Nung bumalik siya sa Tsina, pinakasalan niya ang babaeng mahal niya na noon ay di pinayagang makasal sa kanya dahil pobre pa siya. Naging matulungin si ma Mon Luk sa mga mahihirap(philantrophist)
Nakakatuwa ang pagtingin-tingin sa mga kwadro, isang pagbabalik-tanaw sa mga unang panahon ng restawrang ito. Noong araw pala--noong mga panahon ng dekada beinte at treinta--ay nilalako lang ni Ma Mon Luk ang kanyang mami na parang taho. Bagito siya sa Maynila at nagsumikap na makagaanang loob ang mga kostumer. Ang unang tawag sa Mami ay "gupit" sa dahilang ginugupit niya ang mami ayon sa haba ng gustong bilhin ng kostumer. Upang mapanatiling mainit ang sabaw ay ginagatungan ni Ma Mon Luk ng mga nagbabagang uling sa ilalim ng sisidlan. Sa gayo'y kahit anong oras ay nakapaghahain siya ng mainit na mami. Pagkuwa'y lalagyan niya ng sahog na karne ng manok o baka ayon sa kagustuhan ng kliyente. Sa isa pang sisidlan ay naroon naman ang mga pampalasa: toyo, mantika ng anis, pulbos na paminta. Sa pamamagitan ng tiyaga at pagtitiis ay nakapagpatayo ng isang maliit na tindahan si Ma Mon Luk sa daang Salazar, sa Binondo (parte ng Chinatown) at dito lumago ang kanyang kasikatan at kayamanan.
Sa isa pang kwadro ay ipinapakita naman ang isang buhay na manok na katutubo na niluluto nila upang maging sabaw ng mami. Ang manok na nakalarawan ay may mapintog na pangangatawan at mukhang masarap gawing putahe, kung kaya't may dalawang kamay na nakaturo sa manok na ito at nakasulat sa ilalim ay:"Ganito ang manok na pinapatay namin, mataba at dumalaga" Kaya naman pala masarap ang kanilang mami.
Matagal na palang namatay si Ma Mon Luk, mga tatlumpung taon na ang nakakalipas, subalit ang kaniyang tindahan ay nananatili pa rin dahil sa pamamahala ng mga anak. Sa kasalukuyan ay may dalawang sangay ito: sa Kiyapo at sa Quezon Boulevard sa kanto ng Banawe.
Matagal-tagal ko na din kasing di napapatugtog ang aking mga koleksyon ng plaka dahil nasira na ang luma kong turntable sa bahay. Bihira akong mangoleksyon ng CD dahil napakadling masira nito.Kung sabagay wala na ring tindahan ng plaka ngayon maliban sa Bebop Records sa Makati Cinema Square na pag-aari ng kaibigang Bobby (dito ko bumibili ng plaka). Bukod dito, nakapag-ipon ang aming pamilya ng napakaraming plaka at hanggang ngayon ay nakasalansang parang mga aklat sa aking kwarto.
Kaya heto at nasa bahay na ako at pinatutugtog ang mga plaka kong Juan dela Cruz, Banyuhay at Fredie Aguilar. E ano kung makaluma, talagang Pinoy Folk and Rock ang paborito ko. Tiyak bukas ang tatay ko naman ang magpapatugtog ng kanyang koleksyon ng Mabuhay Singers at Ruben Tagalog.
Tuesday, November 29, 2005
Radiology Gossip Corner-TOM CRUISE TAKES TO SONOGRAPHY
Tom the amateur ob-gyn
Says he's got sonogram gizmo for Katie
The movie star told Barbara Walters in an upcoming interview that he bought himself the medical device to give pregnant fiancée Katie Holmes a sonogram whenever he wants.
ANY COMMENTS FROM THE EXPERTS?
Friday, November 25, 2005
Ang Cubao
Tapos meron ding bulag na kumakanta..aba sosyal ang bulag na ito at may electric guitar at maliit na amplifier pa! Dahil mahusay naman ang pagkanta niya ng "Memories of Our Dreams" ni Eddie Peregrina kaya naglaglag ako ng dalawampisong barya sa kanyang lata ng Bonna na nakatanghod sa harapan ng mga nagdaraang tao..Kumalabog ang barya, narinig ng bulag, kaya sa pagitan ng pagkanta ay nag "tenk yu po". Ang mga tao naman, hugos dito at hugos doon, may bata may matanda, parot parito....ang dami talagang tao sa Cubao.
Pagkababa ko ng tulay ay pinasyalan ko ang bagong-bagong bukas na Gateway Mall. Ang kinatitirikan ngayon ng Gateway Mall ay yung dating Quezon Arcade at Aurora Arcade, kung saan mayroon akong munting tindahan ng mga segunda manong mga gamit noong mga limang taon ang nakakalipas. Maganda ang mall na ito. Pagkuwa'y naramdaman kong nadyi-dyingel ako, kaya hinanap ko ang banyo. Sinalubong ako ng receptionist (o kitam..saang C.R. ka makakakita na may receptionist pang sasalubong sayo?) Ang sabi..Gud evening sir..may bayad po ang C.R., sampung piso. Binayaran ko ang entrance at pagpasok ko sa C.R. naisip kong may katwiran! Malinis na malinis ito, pwede kang magsalamin sa sahig. Sa lababo ay may liquid soap, pulbos, may losyon, may listerine, at may cotton buds!
Pagkuwa'y bumaba ako at nagpasyal na lang sa mga dati kong tambayan. Sa Booksale, sa Farmer's, sa lumang gusali ng SM Cubao, sa Rustans, sa Ali Mall, sa Marikina Shoe Expo, at sa terminal ng bus sa tapat ng Ali.
Malaki na din ang pinagbago ng Cubao. Nakakatuwang isipin ang Cubao noong mga nakaraang panahon. Ang dating Fiesta Carnival ay Shopwise na ngayon. Mga dalawampung taon ang nakakalipas, kaming magbabarkada ay nagkakarera ng bump car sa ikalawang palapag nito. Subalit wala na ito ngayon. Ginawa ng grocery at supermarket. Matama ko itong tiningnan at inalala ang mga masasayang panhon ng aking kabataan. Bilang High School student ay naranasan ko ring magpasyal pasyal kung walang gaanong mga takdang aralin. Pagkatapos, isinara ang Fiesta Carnival ng mahigit isang taon at inilipat doon sa tabi ng bagong Value Station, na dati namang Automatic Center.
Ang Ali Mall naman ay itinatag noong dekada sitenta bilang parangal sa dakilang boxing champion na si Muhammad Ali, matapos ang makasaysayang laban nila ni Frazier na tinaguriang" Thrilla In Manila". Ang labanang ito ay idinaos sa Araneta Coliseum. Sa ngayon ang Ali Mall ay makabago na rin subalit maraming mga tindahan na ang nagpalit-palit. Wala na dito ang skating rink at ang tindahan ng mga antigo sa ikalawang palapag. Subalit mas dumami ang tindahan ng mga sapatos, damit, at mga pagkain.
Ang dating Uniwide Sales (na nasunog) ay Eurotel Hotel na ngayon. Nasunog ang gusaling ito ng Uniwide Sales at laking hinayang ko sapagkat dito ako bumibili ng mga mumurahing medyas at panyo.
Tapos yung C.O.D. ay Puregold Department Store na ngayon. Ang C.O.D. ay espesyal sa aking ala-ala. Tuwing magpapasko kasi tulad ngayon ay nagpapalabas sila ng makukulay na "Christmas Mannequin Show" sa harap mismo ng gusali. Ito ay napapalamutian ng mga sari-saring dekorasyong pamasko at mga iba't-ibang kulay na mga brilyanteng ilaw. Ang mga manekin ay gumagalaw ayon sa takbo ng kuwento. Kahit malayo ka ay tanaw mo ang pagtatanghal na ito at maraming mga kanugnog bayan ang dumarayo pa upang ito'y mapanood. Sa ngayon ang gusali ng C.O.D ay isa na lamang matamis na ala-ala ng mga nagdaang panahon.
Ang Nena's restaurant na katabi ng C.O.D. ay nandun pa rin subalit makabago na ang hitsura di tulad dati na may motif na probinsyal. Gayunpaman di naman nagbago ang napakasarap nilang bibingka at puto bumbong lalo na habang humihigop ka ng mainit na tsaa. Parati akong kumakain dito at naging kaibigan na rin ang may-ari (si Aling Nena) at ang ilang mga serbidora. Kailan lang ay nabalitaan kong namatay na si Aling Nena, na labis kong ikinalungkot.
Samantala, ang dating Frontier Theater, na paboritong puntahan ng magkaka-sintahan(dahil bukod sa ubod ng dilim sa loob ng sinehang ito ay marami pang mga sulok-sulok), ay nakatayo pa rin at paboritong sinehan ng magkakasintahan.
Mayroon namang mga establisyemento na tuluyan ng naglaho sa Cubao. Ang Ma Mon Luk na nasa Aurora, ang Syvel's na karaniwan kong binibilhan ng pantalon, ang Goodwill Bookstore sa ilalim ng Coliseum, ang Aguinaldo's, ang Super K Drugstore, at yung Cedo's Antiques na una kong nabilhan ng mga lumang komiks. Ang mga establisyemento ay para din palang mga tao..minsan lumilipat ng tirahan tapos pag nagkahirapan ay nagkakasakit o kaya'y namamatay.
Pagkatapos ng lahat ng pagbabago, ang Cubao ay Cubao pa rin, nagpadagdag lang ng mek-up, wika nga: Ang Ali Mall, ang Act theater na nasa kanto ng Auroro at Edsa (dating Hiway 54), ang Farmer's, ang lumang terminal ng mga bus na hanggang ngayon ay mga atip na yero pa rin ang bubungan, ang Shoemart, ang pamosong Cubao Overpass, ang bagsakan ng mga isda sa Farmer's Market, ang lumang National Bookstore, ang Isetann, at syempre ang Araneta Coliseum. Ang Cubao ay tambayan at pasyalan pa rin ng kung sinu-sino at kung anu-anong uri ng tao.
Ang mga estudyanteng bulakbol karaniwa'y nagpapasyal sa Fiesta Carnival, o kaya sa itaas ng Ali Mall dun sa maraming video games at videoke, at sa ika-apat na palapag ng Farmers kung saan may bowling alley at mga bilyaran. Ang mga bagong salta naman ay panay ang tambay sa Gateway Mall, sa dahilang ito ang pinakabago, at pinakamalamig.
Ang mga bakla ay nandun naman sa Farmer's nanghahanting. And daming bakla sa Farmer's, nakikihalo yun sa mga tao, kunwari'y namasmasyal, titigil sa pasimano, dadaanan mo, lilingon, bubuntutan ka ng mabagal, susunod sa eskaleytor, tapos pag nahalata mo e kunwaring mahihiya at ngingiti...May naghitsura ng babae, kulay ginto ang buhok at nilapis ang kilay...Kung sabagay nakakatuwa naman sila dahil napapasaya nila ang ating mundong ginagalawan.
E yung mga magkakasintahan? Nasaan na sila? Kahit saan saan makikita mo sila sa Cubao. Merong naglalakad papunta sa motel na kala mo di magsyota dahil medyo magkalayo, tapos pag papasok na, biglang maghoholding hands. Naroon din sa lumang Nation Theater, kasi maganda manood doon, sobrang dilim. Ang iba'y nasa Sampaguita, Diamond, o dili kaya'y sa New Frontier Theater. Ang palabas ay pangalawa lamang sa kanilang tunay na layon. Ang totoo'y magandang tagpuan ang mga sinehan sapagkat ito'y nakapagbibigay ng mga pribadong lugar para sa kanila. Subalit meron din namang mga walang pera na nakatambay sa food court ng Farmer's nakikinig ng libre sa tumutugtog na banda...minsan sisitahin ng gwardya..tatayo..lilipat lang pala sa kabilang dulo...
Nandito na yata sa Cubao lahat. Para kang nasa biyahe...kung ayaw mong sumakay bumaba ka at walang pipigil sayo...Cubao...wari ko'y isang malaking bapor....may sumasakay....may umiibis...may mga nananatili na wari'y mga crew ng bapor...Ganito ang Cubao!
Thursday, November 24, 2005
Image Quiz-GIT
A 30 year old alcoholic presented with severe pain in the epigastrium and back. A contrast enhanced CT was done. What is the diagnosis?
COPYRIGHT (SUMER)
Screening for Subclinical atherosclerosis by carotid ultrasound
Wednesday, November 23, 2005
Radiology Resident Information-Commonly asked questions in MD examination
Dual Source CT-Radiology News
Sunday, November 20, 2005
Blunt Abdominal Trauma
Screening US and CT for blunt abdominal trauma: A retrospective study
Giuseppetti Gian Marco , Salera Diego, Argalia Giulio and Salvolini Luca
Full Article at-
European Journal of Radiology, Volume 56, Issue 1 , October 2005, Pages 97-101
Saturday, November 19, 2005
Web versus Peer-Review
Masayang Pagbisita sa Calbayog (Last Part)
Ito ang makikita paglabas ng Calbayog Airport
Matapos kunin ang aking dalawang bagahe, sumakay ako sa harapan ng dyip na naghihintay ng mga pasahero sa harap na paliparan. Masarap umupo sa harapan ng dyip lalo na kung ikaw ay isang manlalakbay..Dahil may dala akong bagahe, sinabi ko sa drayber na babayaran ko na lang din yung katabing upuan. Ayaw ko kasing masiksik sa tabi ng drayber pag may sumakay pang isang pasahero. Nagigitgit ang tuhod ko ng kanyang kambyo. hehe..yung talagang kambyo.
Agad napuno ang dyipni, at sa loob ng ilang minuto ay binagtas na namin ang landas patungong bayan ng Calbayog. Maaliwalas at matiwasay naman ang biyahe, dinaanan namin ang napakagagandang mga tanawin..Sa aming kaliwa ay mga kabundukan na mayayaman sa iba’t-ibang punong kahoy, at sa kanan naman ay ang bughaw na karagatan na may mga banayad na alon.
Bundok sa kaliwa, Dagat naman sa kanan..
Talagang nakakapanibago sa isang siyudad-taong katulad ko ang maglakbay sa ganito kagandang mga lugar na ang mga tanawin ay pawang mga natural na likha ng Diyos. Napakalaking pagkakaiba sa Maynila na marumi at maalinsangan! Dito, kahit maaraw ay malamig ang hangin.
Mag-aalas diyes na ng umaga ng marating namin ang kabayanan.
Ito ang Welcome sign sa Calbayog City
Ipinasya kong maghanap muna ng makakainan…wala bang Jolibee dito o McDo? Carl’s Jr man lang o Bellini’s? Hehe..Wala daw ayon sa napagtanungan kong drayber ng pedicab. Itinuro niya sa akin ang isang kainan, “Bread Mixx” ang pangalan. Ayos naman, aircon at maaliwalas ang restaurang ito bagamat mas maliit kaysa mga fast food sa Maynila. Umorder ako ng mainit na tsokolate at pansit luglug, dahil yon lang daw ang available ngayon sapagkat sila’y nagluluto pa ng pangtanghalian. Halaga ng kinain ko: kwarentay singko pesos. Nag-iwan ako ng tip na sampung piso, para ipahiwatig na nasarapan ako sa kanilang pagkain. Pagkakain ay sumakay ako ng pedicab patungo sa hotel na tutuluyan ko sa loob ng tatlong araw na ipamamalagi ko. Dito sa bayan ay may tatlong maiinam na hotel na maaring tuluyan ng mga manlalakbay: Ang San Joaquin Inn, ang Calbayog Inn, o ang Eduardo’s.
Ang San Joaquin Inn
Ang San Joaquin Inn at Calbayog Inn ay malapit sa palengke at istasyon ng mga traysikel, samantalang ang Eduardo’s ay nasa bandang loob ng kabayanan, at mas tahimik ang lugar. Kaya nagpahatid ako sa Eduardo’s dahil nais kong matulog ng walang gumagambalang ingay ng traysikel…
Sa reception ay nakita ko ang ilang manlalakbay na puti na nakasabay ko sa Asian Spirit. Nagbatian kami at habang naghihintay ay napag-alaman ko na sila pala ay mga Aleman at mayroon silang proyekto ukol sa ikauunlad ng mga palaisdaan sa Samar. Mayroon ding mga manlalakbay na Koreanong titigil sa hotel na ito upang mamasyal..Bakit ba ang mga Koreanong turistang lalaki ay lagi na lang nakamahabang shorts (bentong shorts), naka sumbrerong waway, at laging may sukbit na kamera sa kanilang dibdib? Ang puputi ng legs ng mga Koreanong lalaking ito!
Sa wakas ay nabigyan na din ako ng magarang kwarto, sa halagang pitong daang piso bawat araw. Hahah napakamura nito! Bukod sa airconditioned na ay may cable tv pa at hot shower!..Ito na yata ang pinakamurang hotel sa buong mundo….Buong pagmamalaking sinabi sa akin ng porter na ang kuwarto daw na ito ang isa sa tinuluyan ni Erap noong siya ay nangangampanya pa sa pagkapangulo ng Pilipinas noong 1998. Sa loob loob ko ay wala akong pakialam dahil di naman ako tagahanga ni Erap o ng kung sino pa mang artistang pulitiko.
Matapos kong isaayos ang mga gamit ko ay tulad ng nakagawian ko na ay ibinagsak ko ang aking katawan sa malambot na kama….napakasarap matulog lalo na kung pagod…nggggorrrk….nggooorkkks…
Mga bandang ala-una na ng hapon ng magising ako. Sumilip ako sa bintana at nakita kong umaambon pala. Bumaba ako ng hotel upang maglibot-libot sa kabayanan. Hmmm. Malinis ang bayang ito at napakaliit lamang talaga. Malilibot mo ang buong bayan sa loob ng isang oras na paglalakad. Una kong pinuntahan ay ang Cathedral, na ilang metro lamang ang layo sa aking tinutuluyang hotel…
Ang Katedral ng Peter and Paul sa Calbayog City
Tapos ay nagtungo naman ako sa museo ng Calbayog na nasa gilid lang ng simbahan...Kaso sarado ito at binubuksan lamang sa mga espesyal na pagkakataon (bakit espesyal naman ako ah hahah) Kaya ang ginawa ko ay sumilip na lang ako sa mga siwang ng pintuan upang makita man lang kahit kaunti kung ano ang nasa loob…Sa malas ay madilim sa loob…..
Napakarami pang mga lumang bahay dito sa Calbayog na sa palagay ko ay itinayo pa nuong panahon ng kastila o kaya ay nuong unang mga taon ng panahon ng amerikano. Ang mga istruktura ng mga bahay na ito ay karaniwang dalawang palapag at may mga maluluwang na mga bintana sa ikalawang palapag. Ang mga bintanang ito ay ay yari sa kapis at itinutulak sa gilid upang mabuksan o masara. Ang hagdanan ay nasa gilid at yari sa makakapal na kahoy o kaya naman ay matitigas na bato. Sinubukan kong magmagandang araw sa isang bahay subalit parang wala dito ang may-ari kaya umalis na lamang ako. Gusto ko lang naman sanang kapanayamin kung sinong mayamang ilustrado ang nagpatayo nitong lumang bahay. Kaso di ako pinalad.
Isang matandang bahay sa Navarro Street.
Pagkatapos ay naglakad ako na kaunti para puntahan naman ang daungan ng mga bapor. Dito ay nakita ko ang mga de motor na lantsa na nanghuhuli ng mga isda… Sa pagpasok pa lang sa daungan ay makikita agad ang mga nagtitinda ng sari-saring uri ng isda..may pating, page, tuna, burase, pugita, barracuda, swordfish, at marami pang iba….Mga Bisaya (waray) ang mga tao dito at karaniwan ng sila’y pinararatangan na matatapang, subalit ang aking obserbasyon ay taliwas sa paratang na ito. Sila ay palangiti at may mabababang kalooban....Naalala kong sa kasaysayan ay ang mga Bisaya ang unang mga Pilipinong nakilala nina Magallanes…Napakaganda ng pakitungo ng mga Bisaya (sa pamumuno ni Raha Humabon) sa mga dayuhang Kastila…Pinaghandaan sila ng mga masasarap na mga pagkain at inumin at nakipag-sanduguan pa bilang tanda ng kanilang lubos na pakikipagkaibigan…Totoong si Magallanes ay napatay nga ng isa ring Bisaya, si Lapu-Lapu. Pero dapat tandaan na ang unang lumusob ay ang pangkat ni Magallanes at hindi sila Lapu-Lapu..Ang sino mang tao na nilusob at akmang papatayin ay may karapatang ipagtanggol ang kanyang sarili. Ito ay naaayon sa “survival instinct” ng sinumang nilalang. Bahagi ng Calbayog Port. Kuha mula sa tulay
Tapos, dahil mag-aalas tres na'y pagkain na naman ang pumasok sa isip ko. Para sa meryenda ko ay pumasok ako sa Rebelito’s, ang pinakamatandang restaurant dito sa Calbayog. Sikat ang Rebelitos sa kanilang tindang Halo-halo..Ang regular na Halo-halo ay treinta at ang espesyal ay kwarenta…Ang pagkakaiba lang naman ay ang espesyal ay may dagdag na isang scoop ng ice cream, kaya espesyal na ang inorder ko. Kumain din ako ng kanilang suman..at napakasarap din. Tapos tiningnan ko yung kanilang mga kwadro sa dingding na inilalarawan ang mga sinaunang ayos ng Rebelito’s simula ng ito’y itatag noong 1950’s. Noong una pala’y isa lamang kubo ang ayos ng kanilang tindahan, samantalang ngayon ay estilong Jolibee na ang disenyo, aircon, may pos counter, at may malinis na comfort room!
Kalye Pajarito. Yan ang mga trike, mga karaniwang sinasakyan ng mga Calbayognons
May dalawang sinehan ding ipinagmamalaki ang Calbayog yung isa ay yung Riverview Cinema na malapit sa daungan at yung isa naman ay yung Alfia Cinema. Ang bayad ay treinta pesos isang tao at dalawang pelikula pa ang mapapanood mo, kaso nga lang mga pelikula noong nakaraang taon pa ang palabas heheh...Ayaw mo nun vintage!
Pagkatapos ay tumunog na ang cellphone ko at ang message ay parating na daw ang kausap ko…at iyon nga nagkita kami..ang talagang pakay ko dito sa Calbayog…ang nag-iisang pakay ko dito….ang aking mahal na asawa. Binisita ko siya dahil mga ilang buwan na rin kaming di nagkikita dahil sa kanyang pag-aaral. Opo, nag-aaral pa siya….sa kolehiyo. Dahil dito siya nagsimulang mag-aral ay dito na rin ipinasyang magtapos!
Matapos ang mala-pelikulang pasalubong na takbo at yakapan ay hinalikan ko siya ng banayad sa kanyang noo...E ano kung ano ang sabihin ng mga tao…asawa ko naman siya di ba? Sabi ng asawa ko ay baka nakalimot na daw ako sa kanya...luka-lukang mahal!…Kaya nga naglakbay ako ng ganito kalayo ay para sa kanya! Yan ang dahilan kung bakit masaya ako sa pagbisita ko sa Calbayog.
P.S. Sa susunod na lang yung iba pang pictures dahil wala pa kong dsl at ang tagal mag-upload ng mga images sa dial up.
Friday, November 18, 2005
Normal appendix on CT
CT appearance of the normal appendix in adults
Stefania Tamburrini, Arturo Brunetti, Michèle Brown, Claude B. Sirlin and Giovanna Casola
The appendix was visualized in 305/372 patients. Its location relative to the cecum was highly variable. The diameter range was 3–10 mm; in 42% of cases the diameter was greater than 6 mm. When the intraluminal content (185/305) was visualized, the diameter was slightly superior to the mean (p=0.0156). In 329 CT scans in which oral contrast material was given, the appendix was filled by contrast material in 74/329 patients. The appendix wall thickness was measurable in 22/305 patients (average 0.15 cm).
Keywords Computed tomography - Appendix - Appendicitis
PUBMED now allows search results on your desktop with RSS feed
To set up an RSS feed:
(1) Run your search in PubMed.
(2) Select RSS Feed from the Send to menu.
(3) Click Create Feed and copy the XML icon into your RSS Reader.
For more details check out
PUBMED search with an RSS feed
OR
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi
Thursday, November 17, 2005
Pagbisita sa Calbayog Samar Part 1
Marami pa ring mga tao sa kalsada..paro't parito. Nakakailang hakbang pa lang ako para bumalik sa hotel ay may isang babaeng may akay na batang babae ang sumutsot sa akin. Akala ko ay iba ang tinatawag niya kaya lumingon muna ako para siguruhing walang ibang tao sa aking likuran..Tinuro ko ang sarili ko at tumingin sa babae nang matang nagtatanong "ako?' Tinanong ko siya kung ano ang kailangan niya, at ang sabi ay kung pwede daw makahingi ng pangdagdag na pamasahe dahil pauwi daw sila sa Laguna at nagkataong kinulang sila. Naawa naman ako at binigyan ko ng treinta pesos. Laking pasasalamat nila sakin. Bahala na sa loob loob ko, kung nagsisinungaling kayo, pamasko ko na sa inyong mag-ina yan. Baka naman raket lang nila yun. Ewan ko ba mahina ang puso ko sa mga humihingi.
Bago ako matulog ay isi-net ko ang alarm clock ng cellphone ko sa alas tres dahil kailangang nasa loob na ako ng airport bandang alas sais. Nakatulog naman ako agad at nanaginip pa nga ako na ako daw ay nasa Calbayog na...pero sa isang banda ng panaginip ko ay nagpunta naman ako sa Megamall...kakatwa talaga ang mga panaginip..ngayon nasa Calbayog....mamaya naman nasa Megamall...palagay ko ay kaugnay ang panaginip kong ito sa mga iniisip ko noong mga nakaraang araw..Syempre yung pagpunta sa Calbayog, at yung sa Megamall ay ang pagbili ng mga pasalubong...Ganyan daw ang panaginip sabi ni Freud...may tunay na kaugnayan sa ating gising na pamumuhay....
Tulad ng inaasahan ay ginising ako ng aking masunuring cellphone. Di pa ako binigo nito kahit kailan kahit ito ay luma na (7110 lang) at mura ko lang nabili sa Greenhills. Ang gusto ko lang sa cellphone na ito ay di pa nasisira kahit nabagsak na ng ilang ulit, nabasa, nadikdik, natapakan, at iba pang sakuna na ikasisisra ng ibang cellphone. Madali din itong itago sa mata ng mga usyusong tao. Isa pa ay di na ito pag-iinteresan ng mga mang-aagaw ng cellphone. Ilang ulit na ba ako nabiktima ng mga bastardong iyan!
Nag-shower ako at ipinaakyat ang almusal. Tapsilog at mainit na kape...sarap! Binigyan ko ng singkwenta yung porter dahil napakamagiliw ng pagtrato sa akin at panay pa ang bati ng Merry Christmas kahit mahigit isang buwan pa bago ito.
Paglabas ko ng hotel ay pumara ako ng taxi, mas kakaunti ang mga tao dahil mag-aalas singko pa lang. Malamig ang simoy ng hangin at nanginig ako at naghalukipkip. Tinanong ako ng taxi driver kung saan at sinabi kong sa domestic airport. Sinabi niyang bayaran ko na lang siya ng 150 at pumayag naman ako para naman makasakay na. Mga ilang minuto lang ay nasa domestic na kami. Malapit lang pala...kung imemetro ay maaaring 80 pesos lang ito aabot. Pero ang usapan ay usapan kaya iniabot ko sa kanya ang 200, dahil wala akong barya, at inantay ang sukli...matagal siyang naghanap ng panukli..kapkap dito kapkap doon sa kanyang bulsa...wala...bukas ng pitaka..wala pa rin...at kamukat mukat ay sinabi sa aking beinte pesos lang ang kanyang barya. E saan ako magpapapalit ng pera ngayong madaling araw? Wala akong nagawa kundi tanggapin ang beinte, kaya ang binayad ko ay isangdaang pisong sobra sa inaakala kong tunay na halaga ng isang maikling biyahe. Gayunman nagpasalamat pa rin ako sa wais na driver....Nakakapaghimutok talaga.
Pagpasok ko sa domestic ay sinuri agad ang aking bagahe, ayos naman, walang dinamita at walang droga..hehehe. Hindi rin ako sumobra sa bagahe at sa katunayan ay kulang pa nga dahil ilang damit lang naman ang dala ko at ilang pasalubong. Pinakita ko ang tiket (na binili ko nung isang araw) at matapos itong ikumpirma ng airline attendant ay tinatakan ito. Matapos ang ilan pang mga pormalidad ay nakapasok na rin ako sa loob ng terminal. Naupo ako sa isa sa mga bakanteng upuan. Ang mga katabi ko ay ang aking makakasabay sa Asian Spirit patungong Calbayog. Sa totoo lang ay ngayon lang ako sasakay ng eroplano kaya medyo may magkahalong excitement at kaba ang aking nararamdaman. Noong una kasing punta ko sa Calbayog ay nag-bus lamang ako, beinte kwatro oras ang biyahe doon kaya ngayon ay sinubukan kong eroplano naman.
Matagal-tagal din akong nag-hintay at para di mainip ay bumili ng pahayagan sa loob ng tindahan sa terminal. Kay sagwa ng mga bali-balita....kahirapan, pagtaas ng presyo dahil sa evat, paparating na bagyo, rally, panggagahasa ng anim na sundalong amerikano sa isang pinay...Tinigil ko na lang ang pagbasa at tumingin tingin sa loob ng terminal...Baka may artista o celebrity. Kaso wala.
Pagkatapos, bandang alas syete ng umaga, ay may nagsalita na sa mikropono at tinatawagan ang mga biyahero ng Asian Spirit papuntang Calbayog Samar.....Sumakay muna kami sa isang shuttle sa tarmac dahil ang sasakyan namin ay nasa kabilang hanger pa. Maliit lang pala ang eroplano..Pagpasok ko sa loob ay napansin kong medyo luma na pala ang eroplanong ito, mga dalawampung taon na ito...pero okay lang ....Nagbigay pugay sa amin ang mga flight stewardess na pawang magaganda. Mga limampu kaming papunta sa Calbayog at may ilan ding mga puti na marahil ay mga manlalakbay na amerikano. Isa sa kanila ay ngumiti sa akin at pinalitan ko naman ng isang kaway at ngiti din....feeling artista hahah!
Nakasakay din pala ang may-ari mismo ng Asian Spirit na taga Calbayog, kaya sa palagay ko ay safe kami dahil tiyak na mag-iingat ang mga piloto! Huwag na huwag nilang pababagsakin ang eroplano at siguradong tanggal sila sa trabaho...di ba?
Matapos pa ang ilang tagubilin ng mga stewardess ukol sa biyahe ay narinig kong umandar na ang engine...hahaha papalipad na kami!! Iba pala ang pagsakay dito sa eroplano...Kakaiba... Nang nasa himpapawid na ay binigyan kami ng stewardess ng kaunting mangangatngat: Cornick, maliit na tinapay, at Zesto! Hehehe....ayos lang.
Dahil nasa tabi ako ng bintana ay sinilip ko ang Pilipinas sa ibaba...Maliliit na mga pulo, at may mga luntiang taniman...mga bughaw na karagatan na kumikislap sa sinag ng araw na animo'y mga libong butil ng brilyante.... at sa dulo ay mga kahanga-hangang mga kabundukan...Napakaganda pala talaga ng Pilipinas....Buti na lang at dito ako pinanganak at di sa ibang lupain...Di ko talaga ipagpapalit ang aking bayan kahit na ito ay mahirap lamang kumpara sa ibang mga mayayamang bansa gaya ng Amerika o Hapon.
May mga ulap kaming nasasalubong...wari'y mga bulak sa kalangitan.....napakagaganda.....Sa sobrang saya ko ay di ko napansin na ang halos lahat ng kapwa pasahero ko ay nangagsisitulog lahat!
Bukas naman ang part two...Ang Pagbisita sa Masayang Bayan ng Calbayog!
Tuesday, November 15, 2005
AIIMS NOVEMBER 2005 FULLY SOLVED FOR MD/MS ENTRANCE EXAMINATIONS
AIIMS NOVEMBER 2005 (PEEPEE PUBLISHERS) FINALLY FULLY SOLVED WITH DETAILED REFERENCES IS AVAILABLE IN THE MARKETS BY DR SUMER KUMAR SETHI AND DR SIDHARTH KUMAR SETHI (AUTHORS OF ALREADY BEST SELLING BOOKS FOR PG ASPIRANTS LIKE-REVIEW OF RADIOLOGY, AIIMS MAY 2004, NOVEMBER 2004, ALL INDIA 200, AIIMS MAY 2005). IN KEEPING WITH THE TRADITION OF HELPING STUDENTS THIS IS YET AGAIN THE FIRST BOOK AVAILABLE IN THE MARKET. BEST OF LUCK AND ENJOY READING.
COPYRIGHT (SUMER)
Monday, November 14, 2005
91st RSNA scientific assembly and meeting
For more click here-
RSNA PREVIEW
Sunday, November 13, 2005
Rare adult case of SSPE
Saturday, November 12, 2005
Radiology News-NANO FOR BRAIN CANCER IMAGING
VIRGINIA TEAM TO PUBLISH ON USING NANO FOR BRAIN CANCER IMAGING, TREATMENT
By A.J. Hostetler Richmond Times - Dispatch
Full article in-Small times
Virginia researchers are loading tiny, hollow carbon balls with metals and medicine they say could improve the ability to detect and destroy brain-cancer cells. Brain cancers are rare but often deadly. Cancerous cells often stray from the main tumor, making them difficult to find. They're troublesome to treat, in part because many medicines can't get from the bloodstream into the brain, and tricky to remove.
Stray tumor cells can be difficult to image with current techniques such as MRIs, X-rays or CT scans. They are the same cells that are most likely to lead to another bout of brain cancer, Broaddus said. Finding new ways to make cancer cells stand out against the brain's normal tissue when imaged could help improve the precision when the tumor is removed surgically and improve a patient's chance of surviving, he said.
So far, Fatouros and Broaddus have experimented with infusing rats' brains with buckyballs filled with the metal gadolinium. Broaddus said the addition of gadolinium makes it a "super-duper" contrast agent for magnetic resonance imaging. Loading the buckyballs for better MRIs is just the first step. Next, the team plans to light up the buckyball like a Christmas tree by stuffing it with the fluorescing metal terbium. Terbium could someday guide surgeons like Broaddus as they surgically remove tumors and try to ensure they get rid of those stray cells.
Thursday, November 10, 2005
Exercise before tendon imaging
Cook JL, Kiss ZS, Ptasznik R, Malliaras P
Musculoskeletal Research Centre, La Trobe University, Melbourne, Victoria 3086, Australia.
OBJECTIVE: The objective of our study was to investigate the effect of activity on tendon vascularity in 17 abnormal patellar tendons.
CONCLUSION: Tendon vascularity is significantly increased by activity. From this finding, we infer that imaging abnormal tendons with color Doppler sonography to detect neovascularization may be most useful after the patient exercises. Investigations to determine how much activity is necessary to ensure maximal vascularity is detected by Doppler sonography are required.
Full Article at-
AJR Am J Roentgenol. 2005 Nov;185(5):1138-40.
Wednesday, November 9, 2005
Placenta accreta
Friday, November 4, 2005
A new link for learning Cross Sectional Anatomy
Excellent Link-
Cross Sectional Imaging